Sabah sabah…
Çatılara sıralanmış uzaya seslenen uykusuz uydu antenleri.Yükselen güneşin ısıttığı çimenlerin üzerinde biten sabah sporcuları.Godotu bekleyen tel nöbetindeki güvercinler.Sarp vadiyi dolanan öfkeli belediye otobüsü.Isınan betonun çıtırtılı mutluluğu.Fotoğraf kareleri gördüğüm. Kırpışan gözlerimin önünde.Bu ışıkçılar bu da yolcularHakikati nerede arasakIşık mıYol mu Sabahın tekdüze tınılarıSaf ayrışmış karışmamışFevkalade güzelAz sonra, güneş yükseldikçeGörüntüler netleştikçe yaniKavramlar birbirine girecekSoyut bir otorite belirecek …