Kaygı Çiçeği
–Ben de yiyorum dudaklarım kan içinde.– Yaprakları uzun zaman önce dökülmüş bir meyve ağacının ince dallarında tomurcuklanmışlar. Ben düşündükçe irileşiyor renk değiştiriyorlar. Ben düşündükçe çiçek tohumları patlıyor gizli odalardan. Böyle açıyor kaygı çiçekleri. Ben düşündükçe çiçekler serpiliyor. Ovalar, bahçeler, akarsu kenarları arılara, kuşlara boğuluyor. Ben düşündükçe kaygılarım yaşlı ağaç kabuklarının üzerinde yürüyor. Çıtır çıtır. Öldürmek …